Grijpmachine
De vuilniswagen rijdt aan. Vanwege het zware motorgeluid kijk ik uit het raam. Sinds mijn intrek volg ik de ontwikkelingen op het plein onder me. Elke dag ontstaat er hier iets nieuws. De ondergrondse vuilniscontainers zijn nog in aanbouw. Vandaag worden de tijdelijke containers geleegd.
Het ging anders dan ik had verwacht. Ik dacht dat je zo een stortcontainer leegkiepert, en dat het dan zo een rommelend geluid zou maken. Of dat je die hele container gewoon meeneemt en een lege in de plaats neerzet. Nee, ineens haalt de vuilnismedewerker de grootste grijper tevoorschijn die een kermis nooit zal kennen.
Hij klimt op de wagen, heeft het beste uitzicht op de grabbelton en grijpt, wham, in één keer een enorme rommelboel. Hap na hap brengt hij alles naar de wagen toe.
Hij beheerst deze geweldig grote grijpmachine. Daarachter kabbelen de werkzaamheden op het bouwterrein voort. Daar, waar de graafmachines grote scheppen zijn, die ons thuis tot machtig zandkasteel verheffen.
Met enthousiasme kijk ik toe. We zouden nooit moeten stoppen met spelen.